Formuła kursu walutowego

Transakcje terminowe Niekiedy firma musi w przyszłości dokonywać wymiany walut. Na przykład może sprzedawać towary w Europie, ale nie otrzyma płatności przez co najmniej 1 rok. W jaki sposób może wyceniać swoje produkty, nie wiedząc, jaki będzie kurs walutowy lub cena spotowa między dolarem amerykańskim (USD) a euro (EUR) za rok. Może to zrobić poprzez zawarcie kontraktu terminowego, który pozwala to zablokować w określonej stawki w ciągu 1 roku. Kontrakt terminowy to porozumienie, zazwyczaj z bankiem, mające na celu zamianę określonej kwoty walut w przyszłości za konkretny ratunkowy kurs wymiany. Kontrakty forward są uznawane za formę instrumentów pochodnych, ponieważ ich wartość zależy od wartości aktywów bazowych, które w przypadku walutowych transakcji terminowych to waluty bazowe. Głównymi przyczynami zawierania kontraktów terminowych są spekulacje zysków i zabezpieczenia w celu ograniczenia ryzyka. chociaż hedging obniża ryzyko kursowe, eliminuje również potencjalne koszty potencjalnych zysków. Jeśli więc firma amerykańska zgodzi się na kontrakt terminowy na wymianę 1,25 USD za każde euro, to może być pewna, przynajmniej jeśli chodzi o zdolność kredytową kontrahenta, że ​​zostanie utrzymana w celu wymiany 1,25 na każde euro data rozliczenia. Jednak jeśli euro spadnie do równości z dolarem amerykańskim przed datą rozliczenia, firma straciła potencjalne dodatkowe zyski, które uzyskałaby, gdyby była w stanie równomiernie wymienić euro na dolary. Tak więc kontrakt terminowy gwarantuje pewność, że eliminuje potencjalne straty, ale także potencjalne zyski. Tak więc kontrakty futures forward nie mają wyraźnego kosztu, ponieważ żadne płatności nie są wymieniane w momencie zawarcia umowy, ale mają koszt alternatywny. W jaki sposób oblicza się ten kurs wymiany forward Nie może zależeć od kursu wymiany za rok, ponieważ nie jest to znane. Znana jest dziś cena spotowa lub kurs wymiany, ale cena terminowa nie może po prostu być równa cenie natychmiastowej, ponieważ można bezpiecznie zainwestować pieniądze, aby uzyskać odsetki, a zatem wartość przyszłej pieniądza jest większa niż jego obecna cena. wartość. Wydaje się rozsądne, że jeżeli aktualny kurs wymiany waluty oferty w odniesieniu do waluty bazowej wyrównuje bieżącą wartość walut, to kurs terminowy powinien wyrównać przyszłą wartość waluty kwotowanej i przyszłej wartości waluty bazowej , ponieważ, jak zobaczymy, jeśli to nie nastąpi, powstaje możliwość arbitrażu. (Przeczytaj najpierw notowania walut, jeśli nie wiesz, w jaki sposób jest notowana waluta.) Obliczanie kursu wymiany walutowej Przyszła wartość waluty jest bieżącą wartością waluty, której odsetki zarabiają w czasie w kraju wydania. (Dla dobrego wprowadzenia, patrz Obecna i przyszła wartość pieniądza, z formułami i przykładami). Używając prostych annualizowanych odsetek, można to przedstawić jako: Przyszłe wartości waluty (FV) Wzór FV Przyszłe wartości waluty P Główna stopa procentowa na rok n liczba lat Na przykład, jeśli stopa procentowa w Stanach Zjednoczonych wynosi 5, to przyszła wartość dolara w ciągu 1 roku wyniesie 1,05. Jeżeli kurs forward wyrówna przyszłe wartości waluty bazowej i waluty ofertowej, wówczas może to być reprezentowane w tym równaniu: Przyszłość kursu walutowego Wartość rynkowa waluty bazowej Cena wyjściowa Przyszła wartość waluty kwotowania Dzielenie obu stron przez przyszłą wartość waluty bazowej Wydajność: Kursy walut Forward Kursy FX Forward Wycen są wyrażane w punktach forward Ponieważ kursy wymiany zmieniają się z minuty na minutę, ale zmiany stóp procentowych występują znacznie rzadziej, ceny terminowe. które są czasami nazywane outrights do przodu. są zwykle podawane jako różnica w punktach pips pips od aktualnego kursu wymiany, a często nawet nie używa się znaku, ponieważ łatwo jest określić, czy cena terminowa jest wyższa lub niższa od ceny spot. Cena terminowa Forward - cena spotowa Ponieważ waluta w kraju o wyższej stopie procentowej będzie rosnąć szybciej, a parytet stopy procentowej musi zostać utrzymany, oznacza to, że waluta o wyższym oprocentowaniu będzie handlować z dyskontem na rynku terminowym FX. i wzajemnie. Więc jeśli waluta jest zdyskontowana na rynku terminowym, odejmujesz notowane przedimki w pipsach, w przeciwnym razie waluta handlowana jest z premią na rynku terminowym. więc je dodasz. W naszym powyższym przykładzie dolara handlu dla euro, Stany Zjednoczone mają wyższe oprocentowanie, więc dolar będzie handlował z dyskontem na rynku terminowym. Przy obecnym kursie wymiany EURUSD 0,7395 i kursie forward wynoszącym 0,7289. przednie punkty są równe 106 pipsów, które w tym przypadku zostaną odjęte (0,7289 - 0,7395 -106). Jeśli więc krupier poda Ci cenę do przodu jako 106 punktów wyprzedzających, a kurs EURUSD osiągnie wartość 0,0000. wówczas cena terminowa w tym momencie wynosiłaby 0,7400 - 106 0,7294. Po prostu odejmujesz punkty przewijania od tego, jaka jest cena natychmiastowa po dokonaniu transakcji. Terminowe rozliczenia transakcji terminowych Transakcje forward FX są zazwyczaj rozliczane w drugim dobrym dniu roboczym po zakończeniu transakcji, często przedstawionym jako T2. Jeśli transakcja odbywa się tygodniowo, na przykład 1,2 lub 3 tygodnie, rozliczenie odbywa się w tym samym dniu tygodnia, co transakcja terminowa, chyba że jest to dzień wolny, wówczas rozliczenie następuje w następnym dniu roboczym. Jeśli jest to miesięczna transakcja, wówczas rozliczenie transakcji terminowych odbywa się w tym samym dniu miesiąca co pierwotna data transakcji, chyba że jest to dzień wolny. Jeśli następny dzień roboczy nadal przypada w miesiącu rozliczeniowym, data rozliczenia zostanie przesunięta do tej daty. Jeśli jednak następny dobry dzień roboczy przypada w następnym miesiącu, data rozliczenia zostanie wycofana do ostatniego dobrego dnia roboczego miesiąca rozliczeniowego. Najbardziej płynne kontrakty terminowe to 1 i 2 tygodnie oraz umowy 1,2,3 i 6 miesięcy. Mimo że kontrakty terminowe mogą być zawierane na dowolny okres, każdy okres, który nie jest płynny, nazywany jest datą zerwaną. Goodbusinessday zapewnia aktualne informacje organizowane przez kraj, miasto, walutę i wymianę w czasie świąt i obrzędów mających wpływ na globalne rynki finansowe, w tym na dni wolne od pracy, dni wolne od pracy, dni świąteczne i świąteczne. Nierozliczalne kontrakty forward (NDF) Niektóre waluty nie mogą być przedmiotem bezpośredniego obrotu, często dlatego, że rząd ogranicza takie transakcje, takie jak chiński renminbi juana (CNY). W niektórych przypadkach przedsiębiorca może uzyskać kontrakt terminowy na walutę, która nie doprowadzi do dostawy waluty, ale zamiast tego zostanie uregulowana gotówka. Handlowiec sprzedałby forward w walucie zbywalnej w zamian za kontrakt forward w walucie bezdomnej. Wysokość środków pieniężnych w rachunku zysków i strat zostałaby ustalona na podstawie kursu wymiany w momencie rozliczenia w porównaniu do kursu terminowego. Przykład Nieopłacalny forward Obecna cena dla USDCNY 7.6650. Myślisz, że cena juana wzrośnie w ciągu 6 miesięcy do 7,5 (innymi słowy, juan umocni się wobec dolara). więc sprzedajesz kontrakt forward w USD za 1.000.000 i kupujesz kontrakt forward na 7 600 000 juanów za cenę 7,6. Jeśli za 6 miesięcy wartość juana wzrośnie do 7,5 za dolara, to kwota rozliczana w gotówce w USD wyniesie 7 600 000 7,5 1,013,333.33 USD, co daje zysk 133,33.33. (Kurs terminowy został po prostu zilustrowany i nie opiera się na bieżących stopach procentowych). Kontrakty terminowe FX Futures są zasadniczo standardowymi kontraktami terminowymi. Forward to kontrakty, które są indywidualnie negocjowane i sprzedawane bez recepty, podczas gdy kontrakty terminowe to standaryzowane kontrakty na zorganizowanych giełdach. Większość transakcji forward jest wykorzystywana do zabezpieczania ryzyka kursowego i kończy się faktycznym dostarczeniem waluty, podczas gdy większość pozycji w kontraktach futures jest zamykana przed datą dostawy, ponieważ większość kontraktów futures kupuje się i sprzedaje wyłącznie w zamian za potencjalny zysk. (Zobacz Futures - Spis treści na dobre wprowadzenie do kontraktów terminowych.) Polityka prywatności Do tej formy Pliki cookie służą do personalizowania treści i reklam, udostępniania funkcji mediów społecznościowych i analizowania ruchu. Informacje są również udostępniane na temat korzystania z tej witryny za pośrednictwem naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych. Szczegóły, w tym opcje rezygnacji, znajdują się w Polityce prywatności. Wyślij wiadomość e-mail do thismatter w celu uzyskania sugestii i komentarzy. Upewnij się, że w temacie znajdują się słowa "nie spam". Jeśli nie uwzględnisz słów, wiadomość e-mail zostanie automatycznie usunięta. Informacje są udostępniane w takiej formie, w jakiej się znajdują, wyłącznie w celach edukacyjnych, a nie w celach handlowych lub profesjonalnych. Copyright copy 1982 - 2017 William C. Spaulding GoogleUsing Parytet stopy procentowej na rynku Forex Parytet stopy procentowej odnosi się do podstawowego równania, które reguluje związek między stopami procentowymi a kursami wymiany walut. Podstawowym założeniem parytetu stopy procentowej jest to, że zabezpieczone zwroty z inwestycji w różne waluty powinny być takie same, niezależnie od poziomu ich stóp procentowych. Istnieją dwie wersje parytetu stóp procentowych: Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, co określa parytet stopy procentowej i jak go używać do handlu na rynku forex. Obliczanie kursów Forward Kursy walut dla walut odnoszą się do kursów walut w przyszłym momencie. w przeciwieństwie do natychmiastowych kursów wymiany. który odnosi się do obecnych stawek. Rozumienie stóp terminowych jest fundamentalne dla parytetu stóp procentowych, zwłaszcza gdy dotyczy arbitrażu. Podstawowym równaniem do obliczania kursów terminowych z dolarem amerykańskim jako walutą podstawową jest: Kurs terminowy Spot Rate X (1 stopa procentowa dla kraju za granicą) (1 stopa procentowa dla kraju) Stawki Forward są dostępne w bankach i dealerach walut na okresy od niecałego tygodnia do tak odległych jak pięć lat i dalej. Podobnie jak w przypadku notowań w walucie spot. forwardy są podawane z spreadem bid-ask. Rozważ stopy amerykańskie i kanadyjskie jako ilustrację. Załóżmy, że kurs spot dla dolara kanadyjskiego wynosi obecnie 1 USD 1.0650 CAD (zignorowanie spreadów bid-ask w danym momencie). Roczne stopy procentowe (wycenione na podstawie krzywej dochodowości zerokuponowej) wynoszą 3,15 za dolara amerykańskiego i 3,64 za dolara kanadyjskiego. Korzystając z powyższej formuły, roczną stopę terminową oblicza się w następujący sposób: Różnica między kursem forward a kursem spot jest znana jako punkty swapowe. W powyższym przykładzie punkty swapowe wynoszą 50. Jeśli ta różnica (kurs spot spotów) w czasie jest dodatnia, nazywa się ją premią terminową, różnicę ujemną określa się jako przedterminową. Waluta o niższych stopach procentowych będzie handlować z premią terminową w stosunku do waluty o wyższej stopie procentowej. W powyższym przykładzie dolar amerykański sprzedaje z premią terminową w stosunku do dolara kanadyjskiego i odwrotnie, dolar kanadyjski handluje z wcześniejszą zniżką w stosunku do dolara amerykańskiego. Czy kursy forward mogą być wykorzystane do przewidywania przyszłych kursów spot lub stóp procentowych W obu przypadkach odpowiedź brzmi "nie". Wiele badań potwierdziło, że stopy forward są notorycznie słabymi wskaźnikami przyszłych stóp spot. Biorąc pod uwagę, że stopy terminowe są jedynie kursami walutowymi skorygowanymi o różnice stóp procentowych, mają również niewielką siłę prognostyczną w zakresie prognozowania przyszłych stóp procentowych. Krytyczny parytet stopy procentowej według parytetu stopy procentowej. kursowe forward powinny zawierać różnicę stóp procentowych między dwoma krajami w innym przypadku, istnieje możliwość arbitrażu. Innymi słowy, nie ma przewagi stopy procentowej, jeśli inwestor pożycza walutę o niskiej stopie procentowej, aby zainwestować w walutę oferującą wyższą stopę procentową. Zazwyczaj inwestor podejmuje następujące kroki: 1. Pożycz kwotę w walucie o niższej stopie procentowej. 2. Przelicz pożyczoną kwotę na walutę o wyższej stopie procentowej. 3. Inwestuj zyski w instrument oprocentowany w tej walucie (podwyższonej stopie procentowej). 4. Równolegle zabezpieczaj ryzyko kursowe, kupując kontrakt terminowy, aby przekształcić wpływy z inwestycji w pierwszą (niższą stopę procentową) walutę. Zwrot w tym przypadku byłby taki sam, jak w przypadku inwestycji w instrumenty oprocentowane w walucie o niższym oprocentowaniu. W ramach zabezpieczonego parytetu stopy procentowej koszt zabezpieczającego ryzyka kursowego neguje wyższe zwroty, które powstałyby w wyniku inwestowania w walucie, która oferuje wyższą stopę procentową. Obciążony Arbitraż Oprocentowany Rozważmy następujący przykład ilustrujący parytet stopy procentowej z oprocentowaniem. Załóżmy, że oprocentowanie pożyczek na okres jednego roku w Kraju A wynosi 3 rocznie, a roczna stopa depozytowa w Kraju B wynosi 5. Dalej, załóżmy, że waluty obu krajów są na rynku kasowym (tj. Waluta A Waluta B). Pożyczki w walucie A na poziomie 3. Przelicza pożyczoną kwotę na walutę B według kursu kasowego. Inwestuje te wpływy w depozyt nominowany w walucie B i płacąc 5 w skali roku. Inwestor może wykorzystać roczną stopę procentową, aby wyeliminować ryzyko kursowe związane z tą transakcją, które powstaje, ponieważ inwestor trzyma obecnie walutę B, ale musi spłacić środki pożyczone w walucie A. W tym parytecie stopy procentowej - procentowa stopa forward powinna być w przybliżeniu równa 1.0194 (tj. Waluta A 1.0194 Waluta B), zgodnie ze wzorem omówionym powyżej. Co się stanie, jeśli roczna stopa terminowa jest również w parytecie (tj. Waluta A Waluta B) W tym przypadku inwestor w powyższym scenariuszu może czerpać z zysków bez ryzyka 2. Oto, jak to będzie działać. Załóżmy, że inwestor: Wypożycza 100 000 waluty A na poziomie 3 przez okres jednego roku. Natychmiast zamienia pożyczone wpływy na walutę B według kursu kasowego. Umieszcza całą kwotę w jednorocznym depozycie o wartości 5. Równolegle zawiera roczny kontrakt terminowy na zakup 103 000 Waluty A. Po roku inwestor otrzymuje 105 000 Waluty B, z czego 103 000 służy do zakupu Waluty A w ramach kontraktu forward i spłaty pożyczonej kwoty, pozostawiając inwestorowi kieszonkowe saldo - 2,000 waluty B. Transakcja ta jest znana jako arbitraż pokryty stopą procentową. Siły rynkowe gwarantują, że kursy wymiany są oparte na różnicy stóp procentowych między dwiema walutami, w przeciwnym razie arbitrzy wkroczyliby, aby skorzystać z okazji do zysków arbitrażowych. W powyższym przykładzie roczna stopa terminowa musiałaby zatem być zbliżona do 1,0194. Niepokryty parytet stopy procentowej Nieoparty parytet stopy procentowej (UIP) stwierdza, że ​​różnica w stopach procentowych między dwoma krajami równa się oczekiwanej zmianie kursów wymiany między tymi dwoma krajami. Teoretycznie, jeśli różnica w oprocentowaniu między dwoma krajami wynosi 3, to oczekuje się, że waluta kraju o wyższej stopie procentowej amortyzuje 3 względem drugiej waluty. W rzeczywistości jest to jednak inna historia. Od czasu wprowadzenia płynnych kursów walutowych na początku lat 70. waluty państw o ​​wysokim oprocentowaniu mają tendencję do umacniania się, a nie deprecjonowania, jak stwierdza równanie UIP. Ta znana zagadka, określana również jako łamigłówka "premium premium", była przedmiotem kilku badań naukowych. Anomalię można częściowo wytłumaczyć handlem carry, w którym spekulanci pożyczają waluty o niskiej stopie procentowej, takie jak japoński jen. sprzedać pożyczoną kwotę i zainwestować środki w waluty i instrumenty o wyższej stopie zwrotu. Japoński jen był ulubionym celem tej działalności do połowy 2007 r., A szacunkowo 1 trylion związany w jenach carry trade do tego roku. Nieustająca sprzedaż pożyczonej waluty powoduje osłabienie jej na rynkach walutowych. Od początku 2005 r. Do połowy 2007 r. Japoński jen stracił prawie 21 USD w stosunku do dolara amerykańskiego. Stawka docelowa Bank of Japans w tym okresie wahała się od 0 do 0,50, jeśli istniała teoria UIP, jen powinien był docenić wobec dolara USA na podstawie samych niższych stóp procentowych w Japonii. Relacja parytetu stopy procentowej między USA i Kanadą Zbadajmy historyczny związek między stopami procentowymi a kursami wymiany dla USA i Kanady, największych na świecie partnerów handlowych. Dolar kanadyjski jest wyjątkowo niestabilny od 2000 roku. Po osiągnięciu rekordowo niskiego poziomu 61,79 centów w styczniu 2002 roku, w kolejnych latach odbił się blisko 80, osiągając współczesne maksimum powyżej 1,10 USD w listopadzie. 2007. Patrząc na długoterminowe cykle, dolar kanadyjski stracił na wartości w stosunku do dolara amerykańskiego w latach 1980-1985. Umocnił się względem dolara amerykańskiego w latach 1986-1991 i rozpoczął długą podróż w 1992 r., Osiągając rekordowy poziom z stycznia 2002 r. Z tego niskiego poziomu docenił on stabilnie dolara amerykańskiego przez następne pięć i pół roku. Dla uproszczenia, stosujemy stawki prime (stawki pobierane przez banki komercyjne dla ich najlepszych klientów), aby przetestować warunki UIP między dolarem amerykańskim a dolarem kanadyjskim w latach 1988-2008. W oparciu o stawki prime, UIP utrzymywane w niektórych punktach w tym okresie, ale nie zatrzymywał się w innych, jak pokazano w następujących przykładach: Kanadyjska stawka podstawowa była wyższa niż stopa procentowa w USA od września 1988 r. do marca 1993 r. Przez większość tego okresu dolar kanadyjski zyskiwał na wartości w stosunku do amerykańskiego odpowiednika, co jest sprzeczne z relacją UIP. Kanadyjska stawka podstawowa była niższa niż stawka podstawowa w USA przez większość czasu od połowy 1995 r. Do początku 2002 r. W rezultacie dolar kanadyjski przez większą część tego okresu sprzedawał premię za przewóz do dolara amerykańskiego. Dolar kanadyjski stracił jednak 15 USD w stosunku do dolara amerykańskiego, co oznacza, że ​​w tym okresie UIP również nie utrzymywał się. Warunki UIP były utrzymywane przez większą część okresu od 2002 r., Kiedy dolar kanadyjski rozpoczął sprzedaż towarów. do końca 2007 r., kiedy osiągnęła swój szczyt. Kanadyjska stawka podstawowa była generalnie niższa od stopy procentowej w USA przez większą część tego okresu, z wyjątkiem 18-miesięcznej rozpiętości od października 2002 r. Do marca 2004 r. Stopa zabezpieczająca kursy wymiany może być bardzo przydatna jako narzędzie do zabezpieczenia ryzyka kursowego. Ograniczeniem jest to, że kontrakt terminowy jest wysoce nieelastyczny, ponieważ jest wiążącą umową, którą kupujący i sprzedający są zobowiązani do wykonania według uzgodnionej stawki. Zrozumienie ryzyka walutowego jest coraz bardziej wartościowym ćwiczeniem w świecie, w którym najlepsze możliwości inwestycyjne mogą leżeć za granicą. Weźmy pod uwagę inwestora ze Stanów Zjednoczonych, który przewidywał inwestowanie na kanadyjskim rynku akcji na początku 2002 r. Całkowity zwrot z benchmarku Canadas benchmarkowego indeksu akcji SampPTSX w okresie od 2002 r. Do sierpnia 2008 r. Wynosił 106 lub około 11,5 rocznie. Porównaj tę wydajność z wersją SampP 500. która zapewniła zwrot tylko 26 w tym okresie lub 3,5 rocznie. Oto kicker. Ponieważ ruchy walutowe mogą zwiększać zwroty z inwestycji, inwestor amerykański zainwestowany w SampPTSX na początku 2002 roku miałby całkowity zwrot (w zakresie USD) 208 do sierpnia 2008 roku lub 18,4 rocznie. Uznanie dolara kanadyjskiego wobec dolara amerykańskiego w tym okresie zmieniło zdrowe zyski w spektakularne. Oczywiście, na początku 2002 roku, kiedy dolar kanadyjski osiągnął rekordowo niską wartość w stosunku do dolara amerykańskiego, niektórzy inwestorzy ze Stanów Zjednoczonych mogli odczuć potrzebę zabezpieczenia się przed ryzykiem walutowym. W takim przypadku, gdyby były one w pełni zabezpieczone w wyżej wymienionym okresie, straciłyby dodatkowe 102 zyski wynikające z aprecjacji dolarów kanadyjskich. Z perspektywy czasu rozważnym posunięciem w tej sprawie byłoby nie zabezpieczenie ryzyka kursowego. Jest to jednak zupełnie inna historia dla kanadyjskich inwestorów inwestujących na rynku akcji w USA. W tym przypadku 26 zwrotów zapewnionych przez SampP 500 od 2002 r. Do sierpnia 2008 r. Osiągnęłoby wartość ujemną 16, ze względu na deprecjację dolara amerykańskiego w stosunku do dolara kanadyjskiego. Ryzyko kursowe zabezpieczające (ponownie, z perspektywy czasu) zmniejszyłoby w tym przypadku przynajmniej część tego ponurego wyniku. Dolna część Parytet stopy procentowej jest podstawową wiedzą dla podmiotów handlujących walutami obcymi. Aby jednak w pełni zrozumieć dwa rodzaje parytetu stóp procentowych, przedsiębiorca musi najpierw poznać podstawy walutowych kursów walutowych i strategii hedgingowych. Uzbrojony w tę wiedzę, inwestor forex będzie mógł wykorzystać różnice w oprocentowaniu na swoją korzyść. Przypadek dolara amerykańskiego Umocnienie i deprecjacja dolara amerykańskiego ilustruje, jak opłacalne mogą być te transakcje odpowiednie okoliczności, strategia i wiedza. Jakie są kursy terminowe Forward Rates 13 Można to zdefiniować jako sposób odczuwania przez rynek przyszłych ruchów stóp procentowych. Robią to poprzez ekstrapolację z teoretycznego kursu wolnego od ryzyka. Na przykład możliwe jest obliczenie rocznej stopy za rok za rok. Stopy forward są również określane jako implikowane stawki forward. Aby obliczyć wartość obligacji za pomocą kursów forward, musisz najpierw obliczyć tę stopę. Po obliczeniu tej wartości wystarczy, że podłączysz ją do formuły ceny obligacji, w której zostanie wprowadzona stopa procentowa lub dochód. 13 Przykład: inwestor może kupić roczny rachunek skarbowy lub kupić sześciomiesięczny rachunek i przetransferować go na kolejny sześciomiesięczny rachunek, gdy dojrzeje. Inwestor będzie obojętny, jeśli obaj osiągną taki sam wynik. Inwestor będzie znał kurs spotowy dla sześciomiesięcznego rachunku i obligacji jednorocznej, ale nie będzie znał wartości sześciomiesięcznego rachunku zakupionego za sześć miesięcy. Biorąc pod uwagę te dwie stawki, kurs terminowy na sześciomiesięczny rachunek będzie stopą, która wyrówna powrót dolara między wspomnianymi wcześniej dwoma rodzajami inwestycji. 13 Odpowiedź: Inwestor kupuje sześciomiesięczny rachunek za x. Po upływie sześciu miesięcy wartość byłaby równa: 13 x (1 z 1), gdzie z 1 jedna połowa ekwiwalentu obligacji w sześciomiesięcznej stopie spot. 13 F za połowę kursu terminowego (wyrażonego jako BEY) sześciomiesięcznej stopy za sześć miesięcy. Gdyby kupił sześciomiesięczny rachunek i ponownie zainwestował dochody przez kolejne sześć miesięcy, dolara będzie obliczana w następujący sposób: 13 W przypadku inwestycji rocznej przyszłe dolary będą wynosić x (1 z) 2 13 Następnie podwójne F, aby uzyskać BEY . 13 Oto kilka liczb, które należy wypróbować w tej formule: sześciomiesięczna stopa kasowa wynosi 0,05 0,025 z 1 roczna stopa spot wynosi 0,055 0,0275 z 2 13 F (1,0275) 2 (1,025) -1 F 0,030 lub 0,06 lub 6 BEY 13 Aby to potwierdzić: X (1.025) (1.03) 1.05575 X (1.02575) 2 1.05575 13 Po opracowaniu przyszłej krzywej stóp, możesz kontynuować bieg i broń w podstawowym równaniu obligacji za pomocą kursów forward zamiast zniżki stopa do wyceny obligacji.